Je bekijkt de reis...
Realana in Suriname
Reisverslag Laatste loodjes III
2 maart 2014
|
Aantal keer bekeken
1305
Aantal reacties
0
Paramaribo,
Suriname
a
A
Laatste loodjes III
Woensdag en donderdag waren mijn laatste werkdagen op het internaat van de Kennedy stichting. Mevrouw Adel gaf aan dat ze het heel erg vond dat ik wegging. Goed teken dus voor mij, ik heb mijn werk goed gedaan.
Op donderdag was mevrouw Adel helaas ziek, en kon ik geen afscheid van haar nemen. Maar wel van de leidsters en van alle kinderen. Met name de kinderen van groep Paska (de kleine meisjes). Ik had voor allen een setje gekocht met daarin oorbelletjes, een ring en 3 armbandjes. Ze waren helemaal door het dolle heen. Voor de leidsters had ik een chocoladetaart zelf gemaakt, waar we 's middags allemaal lekker van gesmuld hebben. Voor elke groep had ik een schaal met koek, chips en spekjes gemaakt. Om 4uur was het dan echt tijd om van iedereen afscheid te nemen en me uit te laten zwaaien. Heel raar gevoel dat ik hier voorlopig niet meer terug kom.
Maar ik heb zoveel van ze geleerd. Ik hoop dat ik NL door kan gaan met gebarentaal.
Vrijdagochtend had ik nog een laatste velddienstafspraak met Jennifer, zij pioniert in de gemeente Combé. Eerst zijn we van huis tot huis gegaan. Met verbazing luisterde ik hoe makkelijk en simpel zij de aanbieding deed bij de mensen. Toch altijd leerzaam om 2 aan 2 van huis tot huis te gaan.
Daarna zijn we naar wat nabezoeken gegaan en mocht ik mee naar een studie met een oudere Surinaamse dame. Rond 12 uur was ik weer thuis.
Vanmiddag had ik een rondje 'afscheid nemen' op de planing staan.
Ik ben eerst naar Roberto, Alida en Micha gefietst. Om hen te bedanken voor alles.
Daarna was mijn stop bij Jordy en Jeremiah. Zij vertrekken vanavond al terug naar NL. Samen zijn we nog bij Frank en Linda afscheid gaan nemen.
Om 16.00uur had ik een volgende afspraak op de planning staan: naar bethel!
Op het laatste moment zijn er nog plannen gemaakt om naar bethel te gaan samen met Lydia, Cecil, Lyndsey Safira, Rodari en ik. Jennifer en Jerson hebben er ons heen gebracht. Pffff het was toch nog een heel eind rijden hoor.
Ruben en Margita stonden ons al op te wachten. Ruben heeft ons een privé tour gegeven over het terrein. Het was vrijdagnamiddag en iedereen was al vrij. Dus konden alle kantoren in gluren de geluidsstudio inlopen en de hoefden niet te fluisteren.De keuken, wasserette, de eetzaal en de koninkrijkszaal op het complex. Er hangt daar een hele prettige sfeer. Ik zag nog brs en zrs van de dovengemeente!
Ook zijn we bij de woning van Ruben en Margita geweest. Ze had pannenkoeken voor ons gebakken, mmmmm. Achter het wooncomplex van bethel is een klein stuk water, er woont een kaaiman in, helaas kreeg ik ook deze niet te zien.
Maar bethel was geweldig om te zien, hier zie ik mezelf wel werken hoor :)
Zaterdagochtend ben ik vroeg opgestaan.......mijn koffer inpakken heb ik echt tot het laatste moment uitgesteld. Maar het moet nu toch echt gebeuren. Ik maakte 4 stapels:
Koffer, handbagage,weggeven en vuilnisbak.
Om 10uur was ik helemaal klaar.
Ik ben toen nog voor de laatste x op mijn fietsje dor Paramaribo gegaan. Even og wat drinken halen voor naar de airport. En heb voor pap, mam en mezelf een nieuwe velddiensttas gekocht. Verder heb ik voor niemand souvenirs gekocht, vind dat altijd zo moeilijk......begin er dus mar niet aan.
Tijdens mijn boodschappen doen, was blijkbaar Oom Max nog aan de deur geweest en en had een afscheidscadeautje bij mijn huisgenoten achtergelaten. Zo lief!
Ik heb nog even in de ozn gezeten, de laatste straaltjes en ben toen (mijn laatste) koude douche gaan nemen.
Judith, Lydia , Rodari en Safira zijn ook nog even afscheid komen nemen. Net op hetzelfde moment belt Chicko (taxi naar airport) met de mededeling of ik effe op klm.com wil kijken. Ik blijk een vertraging van bijna 4 uur te hebben pffffff heb ik weer!!! Maar ik moet evengoed voor half 6 ingecheckt hebben, en dan is het wachten tot 23uur.
Nou de airport (J.A. PENGEL) is echt mini hoor. Je kunt je er niet zo 'amuseren' als op schiphol. Dus ben ik maar mensen gaan kijken, net doen alsof ik in mijn ereader lees en gewoon mensen beklotsen hahaha.
Om 23.30 zou ook een SLM vlucht vertrekken. Zij zaten dus nog eerder in de lucht dan wij. Rond 0.00 uur gingen we dan eindelijk richting NL.
Het vliegtuig zat hutje-mutje vol. Helaas heb ik geen stoel kunnen krijgen aan het gangpad, maar de personen waar ik tussenin zat waren goed te verdragen, 8uur lang. Alleen de mevrouw voor mij ging, zodra het lampje uit was van de gordel om, met de stoel zover naar achteren dat ze bijna op mijn schoot lag met haar hoofd. Ik kan daar niet bij, dat mensen dat doen zonder te vragen aan de persoon achter je, die er duidelijk last van kan hebben!
Ik ben me maar gaan concentreren op wat films. Want echt slapen in een vliegtuig (vooral ertussen in) lukt me echt niet. Op een gegeven moment toen ik wat in mijn stoel ging verzitten, kreeg ik toch een paar klappen tegen de rug van mijn stoel aan....!!! Dus ik keek naar achteren. Was doe man op zijn opklaptafel gaan liggen....EXCUSE ME????!!!!! Dus ik moest stil blijven zitten in MIJN stoel, want meneer was gaan slapen op het opklaptafeltje dat aan MIJN stoel bevestigd was??!!!
En iedere x als ik bewoog kreeg ik weer een slag in mn rug. Waar was ik hier beland?? Op een gegeven moment was ik er zo klaar mee dat ik door het hele vliegtuig heb geroepen: Doe normaal idioot!! Mijn buurman en -vrouw snapte er niks van. Ik deed net alsof ik tegen het beeldscherm van mn tv zat te praten...... Maar het opklaptafeltje werd wel ingeklapt haha!
Op schiphol moesten we meteen vanuit het vliegtuig bij de gate al een paspoortcontrole. Natuurlijk had ik me de langste rij uitgekozen pffffff.
En dan word je ondervraagd: ben je alleen? Hoelang was je daar? wat ging je doen? Waar verbleef je? Was het de eerste keer? Heb je het ticket zelf gekocht? enz...... Toen dat goed was gekeurd liep ik verder. Maar na 3 stappen werd ik er weer uitgeplukt. Weer mijn paspoort controleren, weer allerlei vragen.........'Jongedame weet je wel waarom we dit doen?'
'Wat meneer?'
'Deze controle. Heb je je van te voren hier niet over laten informeren?'
'Uhm, nee....'
De ogen van die douanebeambte werden groter.
Ik dacht bij mezelf:'Oke doe nu geen verdachte dingen, helder denken, kom op'
Dus ik zei: 'Waarschijnlijk voor drugscontrole?'
Bingo, goede antwoord.
'Klopt, en meisjes alleen zijn een makkelijke prooi hiervoor'
'Nou meneer, dat zo dan behoorlijk dom zijn, want ik heb liever mijn vrijheid dan zo'n stomme actie te doen'
En toen gaf hij me mijn paspoort terug en mocht ik verder op zoek naar de bagageband en mijn koffer ophalen (tussendoor nog een paspoortcontrole he). Wist je dat de koffers die op de band komen uit Suriname, helemaal afgeschermd zijn!! We moesten helemaal omlopen om er te komen terwijl je zo naar alle andere banden kunt.
Maar.......uiteindelijk kon ik door de schuifdeur om mijn pappa en mamma een dikke knuffel te geven.
Mijn Suriname avontuur is klaar....het zit er helaas op!!
Maar ik ga zeker terug, en misschien wel op korte termijn.
Wat ik ga missen:
- Het warme weer;
- De gezellige omgang met de brs en zrs die iik heb leren kennen;
- Het eten op blauwgrond, vooral de bakabana's mmmmmm;
- 's Ochtends wakker worden en dan in de hangmat ontbijten;
- de prachtige natuur;
- De mensen die ik ontmoet heb;
- De relaxte sfeer in de velddienst;
- De dove kinderen van het internaat;
Wat ik NIET ga missen:
- De mieren, als je 2 seconden iets zoets laat staan is het meteen zwart van de mieren;
- de mannen die je nafluiten en van alles naar je roepen;
- de koude douche;
- het gevaarlijke fietspad op de Pengelstraat;
- de vreselijke kledingsmaak in de winkels;
- Alle vliegende en kruipende beestjes;
- dat als het regent het ook HEEL GOED regent;
- Dat je als vrouw 's avonds niet alleen weg kan gaan;
Wat ik de volgende keer nog wil doen:
- naar Jaw Jaw;
- Naar de raleigh valley;
- naar het dorp waar (bijna) alleen maar JG's wonen;
- mee in de velddienst met het dovenveld;
- Schildpadden 's nachts eitjes zien leggen;
- Naar Nickerie;
- Naar Blanche Marie;
De namen die ik hier allemaal heb gekregen :
- Rihanna;
- Rianna;
- Clara;
- Rihani;
- Luana
Ik hoop dat jullie ook een beetje hebben mee kunnen genieten van mijn avonturen?! Ik heb een super tijd gehad. Veel geleerd, veel gezien, veel nieuwe familie/vrienden gemaakt!
Tot snel allemaal!!
Liefs, Rylana
Op donderdag was mevrouw Adel helaas ziek, en kon ik geen afscheid van haar nemen. Maar wel van de leidsters en van alle kinderen. Met name de kinderen van groep Paska (de kleine meisjes). Ik had voor allen een setje gekocht met daarin oorbelletjes, een ring en 3 armbandjes. Ze waren helemaal door het dolle heen. Voor de leidsters had ik een chocoladetaart zelf gemaakt, waar we 's middags allemaal lekker van gesmuld hebben. Voor elke groep had ik een schaal met koek, chips en spekjes gemaakt. Om 4uur was het dan echt tijd om van iedereen afscheid te nemen en me uit te laten zwaaien. Heel raar gevoel dat ik hier voorlopig niet meer terug kom.
Maar ik heb zoveel van ze geleerd. Ik hoop dat ik NL door kan gaan met gebarentaal.
Vrijdagochtend had ik nog een laatste velddienstafspraak met Jennifer, zij pioniert in de gemeente Combé. Eerst zijn we van huis tot huis gegaan. Met verbazing luisterde ik hoe makkelijk en simpel zij de aanbieding deed bij de mensen. Toch altijd leerzaam om 2 aan 2 van huis tot huis te gaan.
Daarna zijn we naar wat nabezoeken gegaan en mocht ik mee naar een studie met een oudere Surinaamse dame. Rond 12 uur was ik weer thuis.
Vanmiddag had ik een rondje 'afscheid nemen' op de planing staan.
Ik ben eerst naar Roberto, Alida en Micha gefietst. Om hen te bedanken voor alles.
Daarna was mijn stop bij Jordy en Jeremiah. Zij vertrekken vanavond al terug naar NL. Samen zijn we nog bij Frank en Linda afscheid gaan nemen.
Om 16.00uur had ik een volgende afspraak op de planning staan: naar bethel!
Op het laatste moment zijn er nog plannen gemaakt om naar bethel te gaan samen met Lydia, Cecil, Lyndsey Safira, Rodari en ik. Jennifer en Jerson hebben er ons heen gebracht. Pffff het was toch nog een heel eind rijden hoor.
Ruben en Margita stonden ons al op te wachten. Ruben heeft ons een privé tour gegeven over het terrein. Het was vrijdagnamiddag en iedereen was al vrij. Dus konden alle kantoren in gluren de geluidsstudio inlopen en de hoefden niet te fluisteren.De keuken, wasserette, de eetzaal en de koninkrijkszaal op het complex. Er hangt daar een hele prettige sfeer. Ik zag nog brs en zrs van de dovengemeente!
Ook zijn we bij de woning van Ruben en Margita geweest. Ze had pannenkoeken voor ons gebakken, mmmmm. Achter het wooncomplex van bethel is een klein stuk water, er woont een kaaiman in, helaas kreeg ik ook deze niet te zien.
Maar bethel was geweldig om te zien, hier zie ik mezelf wel werken hoor :)
Zaterdagochtend ben ik vroeg opgestaan.......mijn koffer inpakken heb ik echt tot het laatste moment uitgesteld. Maar het moet nu toch echt gebeuren. Ik maakte 4 stapels:
Koffer, handbagage,weggeven en vuilnisbak.
Om 10uur was ik helemaal klaar.
Ik ben toen nog voor de laatste x op mijn fietsje dor Paramaribo gegaan. Even og wat drinken halen voor naar de airport. En heb voor pap, mam en mezelf een nieuwe velddiensttas gekocht. Verder heb ik voor niemand souvenirs gekocht, vind dat altijd zo moeilijk......begin er dus mar niet aan.
Tijdens mijn boodschappen doen, was blijkbaar Oom Max nog aan de deur geweest en en had een afscheidscadeautje bij mijn huisgenoten achtergelaten. Zo lief!
Ik heb nog even in de ozn gezeten, de laatste straaltjes en ben toen (mijn laatste) koude douche gaan nemen.
Judith, Lydia , Rodari en Safira zijn ook nog even afscheid komen nemen. Net op hetzelfde moment belt Chicko (taxi naar airport) met de mededeling of ik effe op klm.com wil kijken. Ik blijk een vertraging van bijna 4 uur te hebben pffffff heb ik weer!!! Maar ik moet evengoed voor half 6 ingecheckt hebben, en dan is het wachten tot 23uur.
Nou de airport (J.A. PENGEL) is echt mini hoor. Je kunt je er niet zo 'amuseren' als op schiphol. Dus ben ik maar mensen gaan kijken, net doen alsof ik in mijn ereader lees en gewoon mensen beklotsen hahaha.
Om 23.30 zou ook een SLM vlucht vertrekken. Zij zaten dus nog eerder in de lucht dan wij. Rond 0.00 uur gingen we dan eindelijk richting NL.
Het vliegtuig zat hutje-mutje vol. Helaas heb ik geen stoel kunnen krijgen aan het gangpad, maar de personen waar ik tussenin zat waren goed te verdragen, 8uur lang. Alleen de mevrouw voor mij ging, zodra het lampje uit was van de gordel om, met de stoel zover naar achteren dat ze bijna op mijn schoot lag met haar hoofd. Ik kan daar niet bij, dat mensen dat doen zonder te vragen aan de persoon achter je, die er duidelijk last van kan hebben!
Ik ben me maar gaan concentreren op wat films. Want echt slapen in een vliegtuig (vooral ertussen in) lukt me echt niet. Op een gegeven moment toen ik wat in mijn stoel ging verzitten, kreeg ik toch een paar klappen tegen de rug van mijn stoel aan....!!! Dus ik keek naar achteren. Was doe man op zijn opklaptafel gaan liggen....EXCUSE ME????!!!!! Dus ik moest stil blijven zitten in MIJN stoel, want meneer was gaan slapen op het opklaptafeltje dat aan MIJN stoel bevestigd was??!!!
En iedere x als ik bewoog kreeg ik weer een slag in mn rug. Waar was ik hier beland?? Op een gegeven moment was ik er zo klaar mee dat ik door het hele vliegtuig heb geroepen: Doe normaal idioot!! Mijn buurman en -vrouw snapte er niks van. Ik deed net alsof ik tegen het beeldscherm van mn tv zat te praten...... Maar het opklaptafeltje werd wel ingeklapt haha!
Op schiphol moesten we meteen vanuit het vliegtuig bij de gate al een paspoortcontrole. Natuurlijk had ik me de langste rij uitgekozen pffffff.
En dan word je ondervraagd: ben je alleen? Hoelang was je daar? wat ging je doen? Waar verbleef je? Was het de eerste keer? Heb je het ticket zelf gekocht? enz...... Toen dat goed was gekeurd liep ik verder. Maar na 3 stappen werd ik er weer uitgeplukt. Weer mijn paspoort controleren, weer allerlei vragen.........'Jongedame weet je wel waarom we dit doen?'
'Wat meneer?'
'Deze controle. Heb je je van te voren hier niet over laten informeren?'
'Uhm, nee....'
De ogen van die douanebeambte werden groter.
Ik dacht bij mezelf:'Oke doe nu geen verdachte dingen, helder denken, kom op'
Dus ik zei: 'Waarschijnlijk voor drugscontrole?'
Bingo, goede antwoord.
'Klopt, en meisjes alleen zijn een makkelijke prooi hiervoor'
'Nou meneer, dat zo dan behoorlijk dom zijn, want ik heb liever mijn vrijheid dan zo'n stomme actie te doen'
En toen gaf hij me mijn paspoort terug en mocht ik verder op zoek naar de bagageband en mijn koffer ophalen (tussendoor nog een paspoortcontrole he). Wist je dat de koffers die op de band komen uit Suriname, helemaal afgeschermd zijn!! We moesten helemaal omlopen om er te komen terwijl je zo naar alle andere banden kunt.
Maar.......uiteindelijk kon ik door de schuifdeur om mijn pappa en mamma een dikke knuffel te geven.
Mijn Suriname avontuur is klaar....het zit er helaas op!!
Maar ik ga zeker terug, en misschien wel op korte termijn.
Wat ik ga missen:
- Het warme weer;
- De gezellige omgang met de brs en zrs die iik heb leren kennen;
- Het eten op blauwgrond, vooral de bakabana's mmmmmm;
- 's Ochtends wakker worden en dan in de hangmat ontbijten;
- de prachtige natuur;
- De mensen die ik ontmoet heb;
- De relaxte sfeer in de velddienst;
- De dove kinderen van het internaat;
Wat ik NIET ga missen:
- De mieren, als je 2 seconden iets zoets laat staan is het meteen zwart van de mieren;
- de mannen die je nafluiten en van alles naar je roepen;
- de koude douche;
- het gevaarlijke fietspad op de Pengelstraat;
- de vreselijke kledingsmaak in de winkels;
- Alle vliegende en kruipende beestjes;
- dat als het regent het ook HEEL GOED regent;
- Dat je als vrouw 's avonds niet alleen weg kan gaan;
Wat ik de volgende keer nog wil doen:
- naar Jaw Jaw;
- Naar de raleigh valley;
- naar het dorp waar (bijna) alleen maar JG's wonen;
- mee in de velddienst met het dovenveld;
- Schildpadden 's nachts eitjes zien leggen;
- Naar Nickerie;
- Naar Blanche Marie;
De namen die ik hier allemaal heb gekregen :
- Rihanna;
- Rianna;
- Clara;
- Rihani;
- Luana
Ik hoop dat jullie ook een beetje hebben mee kunnen genieten van mijn avonturen?! Ik heb een super tijd gehad. Veel geleerd, veel gezien, veel nieuwe familie/vrienden gemaakt!
Tot snel allemaal!!
Liefs, Rylana